Terug van weggeweest

Lindes mijlpaaltjes, dat was de laatste blogpost. Super lang geleden. Ondertussen is ze net 6 geworden en binnen een maand klaar voor het 1e leerjaar. Tiebe, die start in het 1e middelbaar. Het zal voor beide een serieuze aanpassing worden. Daar gaan we nog niet teveel aan denken. Eerst nog een maand genieten van de vakantie.

Wat deden we al deze maand? We zijn een goeie 3 weken aan zee geweest, in onz stacaravan in Bredene. Linde amuseert zich daar goed. Tiebe niet. We hebben daar minder goed internet, en laat dat nu ne zijn wat Tiebe nodig heeft om zich te amuseren. Online samen met vrienden op de playstation spelen. (Oh wat heb ik de uitvinder daarvan al vervloekt). Ach, helemaal normaal voor de jeugd van vandaag.

Vandaag gingen we even naar Decathlon voor sportschoenen voor Linde. Dat even werd een hele poos. Linde heeft er alle tenten -inclusief matrassen- getest, alsook steps, rolschaatsen, trampoline, golfsticks,… dikke pret voor haar die winkel.

’s Avonds speelden we nog dierenbingo en rummikub.

Lindes mijlpaaltjes

Linde is ondertussen 17 maanden oud. Naar mijn idee praat ze nog erg weinig. Dada was haar eerste woordje. Papa kent ze goed en al langere tijd. Mama soms… wel als ze weent en dus iets nodig heeft… clever meisje.

Tut zegt ze ook al langer. Kei schattig. Dan maakt ze eerst zo’n tuitmondje. 

Koek…een heel belangrijk woord. Dat zegt ze tegen alles wat eetbaar is en alles wat ze denkt dat eetbaar is. Ze zou de hele dag door eten. Al weet ze goed wat lekker is en wat niet.

Da…uuuu. Dank u. Dat zegt ze als ze iets geeft.

Stappen kan ze sinds half oktober, 15 maanden dus. Sinds kort drinkt ze zelf haar fles als ze daar zin in heeft.  Van een rietje kan ze al lang drinken.

 

Stop

Hier stopt het dus.

ik beken…

ik ben de laatste tijd nogal gek van nagellakjes.

Gisteren kocht ik deze (de foto is niet van mij). Het mag al eens wat opvallender zijn vind ik.

Deze is van Catrice, van de limited edition “Bohemion”, waarvan ik trouwens nog een andere ga halen:

inspirerende tekst

Voor veel mensen saai, maar omdat het Mijn blog is, post ik het toch.

Ach, zo zijn er zoveel posts die enkel ik leuk vind 🙂

 

Het leven is een kans, profiteer ervan.
Het leven is mooi, bewonder het.
Het leven is een zegen, beproef het.
Het leven is een droom, verwezenlijk die.
Het leven is een uitdaging, neem die aan.
Het leven is een plicht, vervul die.
Het leven is een spel, speel het.
Het leven is duur, koester het.
Het leven is rijkdom, bewaar die.
Het leven is liefde, geniet ervan.
Het leven is een belofte, kom die na.
Het leven is droefheid, overwin die.
Het leven is een lied, zing het.
Het leven is een strijd, aanvaard die.
Het leven is een tragedie, zie die onder ogen.
Het leven is geluk, maak het.
Het leven is te kostbaar, verwoest het niet.
Het leven is leven, vecht ervoor.

Moeder Theresa

Oogjes

Tiebe draagt ondertussen een brilletje. Een sterk brilletje van +4 aan de ene kant en +1.75 aan de andere. Zijn linkeroog is algemeen slecht.

Ondertussen moeten we ook zijn rechteroog afplakken zodat het linker harder moet werken.

Gelukkig maakt hij er over het algemeen weinig problemen over. Buiten het klagen dat hij sommige dingen niet ziet. Wat begrijpelijk is.

give away!!

Mijn blog heeft veeeel te lang stil gelegen (wegens “ziekte” zal ik maar zeggen) en nu heb ik ineens een reden om te posten se. Ik laat het een nieuwe start zijn.

 

Dus,  Scrapalicious Cards geeft een pakket weg om haar nieuwe blog te vieren. De blog zal minstens even tof zijn als de vorige, daar ben ik zeker van!

 

Wil je winnen? Ga dan kijken 🙂

eerste project

Ik doe al langer amigurumi -met periodes- maar deze is de eerste die af is, waar ik tevreden over ben. OK, de afwerking daar moet nog aan gesleuteld worden, maar dat is de oefening.

nog steeds…

ben ik depressief en angstig. Ik heb nu wel andere pillen van de Efexor werkte op de serotenine en daardoor had ik maaglast. Die ik nu neem, werken op de noradrenaline…

Niet dat ik er iets van ken, maar allee…

Ik wil er vanaf van die gevoelens! Echt!

Ik wilrust in mijn hoofd.

Bloeddruk…

Ik dacht dat ik een griep te pakken had toen ik wegdraaide in het zwembad vorige zaterdag. Maar nee, het was mijn bloeddruk. Die is namelijk te laag. Maar vooral, de bovendruk en onderdruk liggen te kort bij mekaar. Zoals in: 95 over 80.

Is zoiets gevaarlijk? Naast het feit dat het serieus ambetant is en ik er mottig van word.

Iemand een opleiding in bloeddrukspecialisatie?