Voor mij was de dag dus compleet om zeep door mijn gestolen kodak. Echt, ik stond op wenen en mijn maag keerde om.
Maar we hebben ons daarvóór wel geamuseerd.
Eerst lang het Kabouterbos in Westerlo. Dan via de kinderboerderij in Erperheide. Her liep er vol babygeitjes. Superlief! Je kon ze gewoon pakken. Nu ja, dat ze aan je blouse knabbelden, dat moest je erbij nemen.
Zwemmen dan. Met mama van de schuif af. Ik wist al langer dat ik geen held ben in waterglijbanen. Dat is nu bevestigd. Ik vraag nog of ze snel gaat. Neenee verzekerden ze me. Amai, helemaal onder water kom in aan. En Tiebe ook, maar die floepte terug boven dankzij zijn bandjes.
Tiebe riep direct “Nog eens!!”. Dan maar met Kristof en nonkel Pascal.
Dan het bad met stroomversnelling. Tiebe vond het super. Die kwam er niet meer uit.
En onder de waterval, ook leuk. “nee, ik alleen!”
Uiteindelijk ik en “mareintje” in de warmtekabine om ons en ons haar vooral al te drogen.
En dan eruit…dat was een ander verhaal seg. Tiebe uit een zwembad krijgen das ni simpel.
Enfin, dan nog bijna een uur rondgelopen voor de kodak enzo.
Dan moesten we nog geen eten. Pizza voor de kids, kebab voor ons.
Het was echt een heerlijke dag. jammer van de kodak, maar toch…