missen

Gisteren, 15 augustus, was de verjaardag van mijn mama. De 6e keer dat ze hem niet meer kon vieren. Het blijft een zware dag. Elke dag mis ik ze en denk ik aan haar, maar toch…

Haar oudste kleindochter is er ondertussen bijna 15 (de dochter van mijn zus). Ze was blij met een meisje, alleen jammer dat dat meisje een stoere meid was. Geen rokjes, geen staartjes maken.

Dan kwam mijn zoon, haar eerste kleinzoon. Opnieuw trots. Ik was toen alleenstaande mama en woonde bij mijn ouders, dus voor mijn mama was dat helemaal geweldig. Tiebe is er ondertussen 12, deed onlangs zijn plechtige communie en studeerde af aan de lagere school. Ook hier bleef er telkens figuurlijk een stoel leeg.

Dan was er Linde. Ze was nog geen 6 maanden toen “ons moeke” stierf. Toch kent ze ons moeke goed. Ze gaat bijna altijd mee naar het kerkhof, poetst de grafzerk en geeft de bloemen water. Ik denk vaak dat Linde de kleine versie van ons mama is. Graag op stap gaan, een babbel die nooit stil staat, curieus… ze zouden goed overeen gekomen zijn die 2.

Ons mama was zo blij met de komst van een 2e kleindochtetje. Bij deze zou ze zeker wel rokjes kunnen aandoen en staatjes maken. Helaas… Elke dag dat ik Linde haar haar kam, dan denk ik hoe graag ons mama dat zou gedaan hebben…

zomer in de herfst

Wie kan de seizoenen nog volgen? In de zomer had ik nog plannen om naar zee, Ardennen en de Efteling te gaan. Het weer liet het echter niet toe.

Maar toen kwam dus de herfst die ineens de zon bij had. Wat doet een mens dan? Zijn kind de schade laten in halen op de speeltuin.

In de namiddag naar de speeltuin in Betekom. Mama halen op het werk, eten, winkel en… terug naar de speeltuin  -Bekaf deze keer- tot ze ons er buiten gooiden. Nu ja, buiten waren we eigenlijk al, maar wilden we er niet overnachten op een glijbaan, dan moesten we wel vertrekken.

Om 19u20. Allee seg, op zo een schone herfstdag sluit ge de speeltuin toch niet zo vroeg zeker. Tiebe was er niet blij mee…

 

Oogjes vervolg

Woensdag gingen we op controle bij de oogarts. Zijn oog was erop vooruit gegaan! Een extra regel zelfs. Daarom gaan we nog eens 2 weken afplakken om te zien of er nog verbetering in zit.

Dus effe langs de apotheker voor extra plakkers (lees 50 plakkers voor 25 euro). Dat bleek nogal een opgave! 5 apothekers gedaan. Ofwel waren de plakkers te klein ofwel waren ze met veel roze en glitters…

 

vakantie

Mijn 3 weekjes vakantie zitten erop. Van die 3 was Tiebe er 2 bij mij, dus die hebben we zoveel mogelijk gevuld met leuke dingen.

Zoals: Boudewijnpark (waar Tiebe met de boot mocht varen!), Halve Maan in Diest, binnenspeeltuin wegens slecht weer, Pairi Daiza en de kinderboerderij.

Op de planning stond ook nog een dag of 2 naar zee maar dat ging niet door wegens toch niet zo’n goed weer.

Tiebe wordt groot

sneeeeuuuwww

Zij die op een witte Kerst riepen, hebben hem gekregen.

Wij hielden het bij wat spelen in de sneeuw.

Tiebe de held…of opa de held?

Ik ging het bad al laten vollopen voor Tiebe. Het gebeurt regelmatig dat er een spin in bad zit, maar Tiebe had dat precies nog nooit gezien. Zo dus ook gisteren. Alvorens er water in bad kon, moest ik dus eerst de spin verzuipen. Natuurlijk was het weer een dik exemplaar dat ik eruit moest vissen omdat ze niet door het putteke geraakte. Hoe geraken die eigenlijk in het bad? Zijn die dan magerder ofwat?

Enfin.

“Mama, wat ben je aan het doen?”

“Eerst een spin aan het vangen en dan het bad vullen.”

“Gij spuit daar water op!”

“Ja manneke,  die spin ga ik inderdaad doden want die ga ik er niet uit pakken hoor.”

“Zijt ge bang van ZO’N KLEINE SPIN OFWA?”

“Neen jij ze er dan uit, dan gaan we ze buiten zetten”

“Euh…anders zal ik opa halen, die kan dat wel”.

We hebben ze toch maar verdronken en door de wc gespoeld.

Rust zacht, vettige spin.

P.S. Voor de rest zijn wij dierenvrienden hoor. We proberen echt wel zo weinig mogelijk dieren te doden.

jongenspraat

“Mama, ik kan zonder handen plassen…”

Rechtstaand wel te verstaan :s

zwemmen

Zaterdag zijn we gaan zwemmen in Lier. Ik, Tiebe, Kristof, mijn zus en haar dochtertje Megan. Tiebe en Megan waren niet meer uit de wildwaterbaan te krijgen, in tegenstelling tot mezelf. Ik heb het echt niet met zo’n dingen. Om de één of andere reden speel ik het altijd klaar om half te verdrinken. Met pijn in mijn neus en verhemelte tot gevolg. Maar hé, dat laten we niet merken hoor.

Daarna nog iets gaan eten in de Pizzahut. Een heel avontuur voor de kinderen.

Het was weer een leuke dag want… de kids hebben maar 2 keer ruzie gemaakt op al die tijd. Das een prestatie.

koken

Tiebe wordt een nieuwe man.  Hij gaat graag mee naar de wasserij om de handdoeken op te plooien, helpt graag mee afwassen (wat best lukt als ik eerst dweilen op de grond leg) en wil graag mee koken.

Daarom heb ik nu gekocht:

Tiebe kwam zondag om 19u thuis van bij zijn papa en wou al direct de spaghetti met balletjes maken.

Gelukkig heb ik er een draai kunnen aan geven.

Ik hou jullie op de hoogte.