Donderdag 08/07/2010 begon gewoontjes. Regels moesten doorkomen. 8u45 naar toilet op het werk om dat te constateren dat het bloed eruit loopt en niet stopt. Geracet om mijn handtas te halen en vanop het wc naar huis gebeld om me te komen halen. Thuis nog een vol uur op het toilet gezeten en het stopte niet. Dit was niet normaal maar wat kon ik doen? In de tuinstoel gaan liggen. 3 keer bloeddrukval gehad. De andere gruwelijke details laat ik achterwege.
13u was de dokter hier en omdat mijn hartslag nog maar 44 was, moest ik standé pédé naar spoed, wat ik braaf gedaan heb. Ik besefte ten volle dat het nodig was.
Enfin, baxters, naalden, de hele reeks. Resultaat: baarmoeder vol klonters bloed, bloed en slijm.
Naar huis. Ik voelde me beter dankzij de geweldige baxter.
22u45 telefoon van de professor. “Mevrouw, u hebt een miskraam.” Slik. Ik nam de pil. Maar ’t was toch effe schrikken. Maandag terug.
Maandag 12/07/2010 terug voor echo en bloedcontrole.
Alle brokken en dergelijke zitten er nog. Dus ze kunnen de embryo niet zien. Dat moet er allemaal uit maar het lijkt alsof dat er geen zin in heeft.
Afwachten tot volgende maandag, dan moeten we weer terug voor controle.
Jep, mijn vakantie zal goed ingezet worden.
Amai, dat moet heel erg schrikken zijn! Hopelijk komt het snel allemaal weer in orde… veel beterschap!
Hey Annelies,
Ik kijk soms effe op je blog omdat ik me vaak afvraag hoe het met Tiebeke gaat. Dees is toch wel effe verschieten! Ook al nam je de pil, zoiets is toch steeds erg ingrijpend om meemaken, zeker voor iemand die graag kinderen ziet zoals jij! Veel sterkte en veel beterschap, meid! Groetjes, Tamara